چرا اعدام نه؟
ایران با جمعیتی بیش از هفتاد میلیون نفر در رده ی دوم بیشترین تعداد اعدام در سال می باشد. این در حالیست که رتبه ی نخست در دست کشور چین با جمعیتی بالغ بر دو میلیارد نفر است!
ایران با جمعیتی بیش از هفتاد میلیون نفر در رده ی دوم بیشترین تعداد اعدام در سال می باشد. این در حالیست که رتبه ی نخست در دست کشور چین با جمعیتی بالغ بر دو میلیارد نفر است!
از ابتدای تاریخ تمدن بشر، همواره در قبال رفتارهای ناشایست انسانی، مجازات هایی از سوی قانون حاکمان وجود داشته و متناسب با شدت جرم، این برخوردها نیز از قوت و ضعف برخوردار بوده اند. تا جایی که در هر فرهنگ، بالاترین مجازات برای هر انسان، مرگ یا همان اعدام خودمان است.
متناسب با تکامل جوامع بشری، قانون و مجازات ها نیز رفته رفته رو به کمال گذاشته و از حالت قهری صرف تبدیل به راهکارهایی برای اصلاح رفتارهای ناشایست شده. مثلا زمانی نه چندان دور در انگلستان حتی برای کودکانی که دزدی می کردند، قانون، نهایت شدت، یعنی اعدام در نظر گرفته بود. البته تکامل این قوانین در خور فرهنگ هر ملت که شامل مذهب نیز می شود بوده است; به یاد داریم دوران سیطره ی کلیسا بر اروپا و انکیزاسیون ها و زنده زنده در آتش سوزاندن ها را.
در احکام اسلامی که قوانین قضایی و کیفری کشور ما متاثر از آن است، مجازاتهایی از قبیل: جدا کردن سر از تن، قطع کردن دست و پا، پایین پرت کردن از کوه، سنگسار، شلاق و ... وجود داشته و البته همانطور که گفته شد پس از گذشت قرون متوالی، با توجه به حجت نهان و فرهنگ حاکم بر هر کشور رو به تعدیل نهاده. برای مثال هم اکنون در کشوری مانند عربستان سعودی هنوز در قبال دزدی افراد، دست آنان قطع می گردد! اما در ایران به ندرت چنین احکام خشنی اجرا می گردد و ؛ زندان و یا مجازات های مالی جای آن را گرفته اند. البته هنوز گاه گاهی از گوشه و کنار ایران ، اخباری از سنگسار کردن به گوش می رسد که فعالان حقوق بشر در خارج و داخل کشور ، سعی در برچیدن آن دارند .
اما اعدام، در جامعه ی اسلامی ما که همواره تاکید بر اصلاح شخصیت انسانهاست ، باید ابزارهای قابل قبولی در نظر گرفته شود تا مجرم پس از ارتکاب جرم و اثبات آن در دادگاه قانونی، فرصت برای تغیر و حرکت رو به تعالی داشته باشد.
ندامتگاه ها ( زندان ها ! ) اصولا به چنین منظوری تعبیه شده اند البته اینکه تا چه حد در جایگاه خود ، کارکرد دارند و یا به چه اندازه از مسیر اصلی خود خارج اند به توجه به برون داد های این ابزار و شواهد و شنیده ها قضاوت با شما...!
اما مجازات مانند اعدام ، هر گونه فرصتی برای تغییر یا اصلاح شیوه زندگی از فرد را سلب می کند. علاوه بر اینکه در شرایط متزلزل حکام می تواند به مثابه شمشیر بران در دست زنگی باشد.
آن سوی دنیا در کشوری به نام امریکا که حمل اسلحه مجاز است به نسبت جمعیت میزان قتل و جنایت اگر از ایران کمتر نباشد قطعا بیشتر نیست در حالی که مجازات سنگینی مانند اعدام نیز در آن بلاد اجرا نمی شود تحقیقا حکومتشان از پسوند اسلامی هم بی بهره است . اما براستی بنا به ادعای انعطاف پذیری اسلام و تاکید آن بر اصلاح رو به تعالی انسان ها ، ما مسلمانیم یا کفار؟!
متناسب با تکامل جوامع بشری، قانون و مجازات ها نیز رفته رفته رو به کمال گذاشته و از حالت قهری صرف تبدیل به راهکارهایی برای اصلاح رفتارهای ناشایست شده. مثلا زمانی نه چندان دور در انگلستان حتی برای کودکانی که دزدی می کردند، قانون، نهایت شدت، یعنی اعدام در نظر گرفته بود. البته تکامل این قوانین در خور فرهنگ هر ملت که شامل مذهب نیز می شود بوده است; به یاد داریم دوران سیطره ی کلیسا بر اروپا و انکیزاسیون ها و زنده زنده در آتش سوزاندن ها را.
در احکام اسلامی که قوانین قضایی و کیفری کشور ما متاثر از آن است، مجازاتهایی از قبیل: جدا کردن سر از تن، قطع کردن دست و پا، پایین پرت کردن از کوه، سنگسار، شلاق و ... وجود داشته و البته همانطور که گفته شد پس از گذشت قرون متوالی، با توجه به حجت نهان و فرهنگ حاکم بر هر کشور رو به تعدیل نهاده. برای مثال هم اکنون در کشوری مانند عربستان سعودی هنوز در قبال دزدی افراد، دست آنان قطع می گردد! اما در ایران به ندرت چنین احکام خشنی اجرا می گردد و ؛ زندان و یا مجازات های مالی جای آن را گرفته اند. البته هنوز گاه گاهی از گوشه و کنار ایران ، اخباری از سنگسار کردن به گوش می رسد که فعالان حقوق بشر در خارج و داخل کشور ، سعی در برچیدن آن دارند .
اما اعدام، در جامعه ی اسلامی ما که همواره تاکید بر اصلاح شخصیت انسانهاست ، باید ابزارهای قابل قبولی در نظر گرفته شود تا مجرم پس از ارتکاب جرم و اثبات آن در دادگاه قانونی، فرصت برای تغیر و حرکت رو به تعالی داشته باشد.
ندامتگاه ها ( زندان ها ! ) اصولا به چنین منظوری تعبیه شده اند البته اینکه تا چه حد در جایگاه خود ، کارکرد دارند و یا به چه اندازه از مسیر اصلی خود خارج اند به توجه به برون داد های این ابزار و شواهد و شنیده ها قضاوت با شما...!
اما مجازات مانند اعدام ، هر گونه فرصتی برای تغییر یا اصلاح شیوه زندگی از فرد را سلب می کند. علاوه بر اینکه در شرایط متزلزل حکام می تواند به مثابه شمشیر بران در دست زنگی باشد.
آن سوی دنیا در کشوری به نام امریکا که حمل اسلحه مجاز است به نسبت جمعیت میزان قتل و جنایت اگر از ایران کمتر نباشد قطعا بیشتر نیست در حالی که مجازات سنگینی مانند اعدام نیز در آن بلاد اجرا نمی شود تحقیقا حکومتشان از پسوند اسلامی هم بی بهره است . اما براستی بنا به ادعای انعطاف پذیری اسلام و تاکید آن بر اصلاح رو به تعالی انسان ها ، ما مسلمانیم یا کفار؟!
No comments:
Post a Comment